Waterloo Station

Dit is de story van beatgroep “MARTIN and his MAGIC STRANGERS” 1962-1967

Zie voor het vervolg van dit verhaal The MAC’S en het begin van Maywood de websiteperiode 1964-1969

Opgemaakt door Martin Schut. Vanaf het begin tot aan heden sterk betrokken bij de band als zanger – manager – drummer en archivaris. Hij verteld vanuit zijn positie deze story.

Een klein aantal foto’s van de 5 fotoalbums heb ik gebruikt om mijn verhaal te ondersteunen en daar komen nog de nodige artikelen bij uit het plakboek.  Samen geven ze een beeld van onze opbloeiende band in de fantastische jaren 60.

Deel 1  –  november 1962   MARTIN and his MAGIC STRANGERS.

Het is allemaal begonnen met een sportieve vriendengroep uit Eerbeek op de gymnastiekvereniging K&V, Giel van Breda, Hans en Roel Heymans en ondergetekende,  met als favoriete onderdeel trampoline springen, we kregen zelfs enige tijd les van Jan Mulder, de trainer bij Tom Cleton uit Apeldoorn, de Nederlandse kampioen in die tijd.

Nadat we weer eens een 3 jaarlijkse revue hadden gehad i.p.v. een gewone turnuitvoering, kwam het op die zondagmiddag 9 november tot een beetje kleunen/pielen met gitaren.

Toen ik erbij werd gevraagd als zanger, kwam ik die middag met 2 Buisman (koffiesuiker) busjes half gevuld met kralen van mijn zus als sambaballen mijn debuut maken.

We beschikten in die tijd niet over enig budget, we waren op school en/of pas aan het werk.

Na een paar weken vroegen we de buurjongen Rudie de Graaf die bij de plaatselijke harmonie trommelde om ook mee te doen, want hij had een trommel, die zette hij in een omkeerde keukenkruk en spelen maar, met nummers van; o.a. Cliff Richard –The Shadows – Rolling Stones –The  Beatles-Trini Lopez – Roy Orbison – Chubby Checker – Ricky Nelson – en Elvis Presley en vele anderen.

Pa Heymans laste een bekkenstandaard van betonijzer in elkaar en smeedde van een koperen plaat een bekken die we met kralen moesten behangen anders wat het niet aan te horen. Een theekist (kist met bezemsteel en waslijndraad) werd bespeeld door Hans, ons logo schilderden we op de theekist, broer Roel speelde slaggitaar en Giel deed het solowerk op zijn eerste linkse zelfgemaakte sologitaar, (een heel klein roodachtig ding).

Wat oude radio’s deden dienst als versterkers, en Jan Huisman (vriend van Giel) werd geschikt bevonden als regulateur/manager, dat had (hij was zoon van een papierfabrikant) veel economische en maatschappelijke voordelen, zoals oefenruimte – werkplaats voor Giel die versterkers en gitaren zelf bouwde en natuurlijk het gebruik van een verbouwde V.W.bus tot huifkarbus met veel laadruimte.

Foto nr. – 1   de band zoals die in 1963 is begonnen.

Ons debuut was in het plaatselijke Dorpshuis van Eerbeek op 6 april 1963 met onze naam op golfkarton geplakt op de achterwand van het podium.

          

Het is nu bijna niet voor te stellen, maar ik hield in het prille begin een zelfgemaakt boekje bij waarin de wekelijkse contributie van een kwartje werd bijgehouden en de uitgaven voor o.a. nieuwe snaren en telefoonkosten (in de enige telefooncel in het centrum van het dorp) werden opgenomen.

Op de foto rechts  zie je onze speellijst van nummers van de eerste optredens, de teksten knipte ik uit alle muziekbladen zoals- Muziek Express en Muziek Parade.

  

Elke zaterdag oefenden we in het dorpshuis waar we gelukkig van de zaal en de bestaande geluidsinstallatie gebruik konden maken en speelden daarom af en toe voor eigen publiek.

Om te testen of we al klaar waren voor (buiten de deur spelen) waren we gaan kijken bij een Apeldoornse/Molukse formatie “Dave Daimy and the Shaking Rollers die in zaal “De Smittenberg in Beekbergen optraden, wij vonden dat we dat daar ook wel zouden kunnen.

Wij hadden 2 optredens geboekt, maar na de eerste avond wisten we het al, we moesten nog heel veel oefenen om dat niveau te halen, alles weer in de aanhangwagen en met de staart tussen de benen naar huis, om vervolgens een half jaar te gaan oefenen, oefenen en nog eens oefenen, we hadden ons lesje geleerd. Opbrengst van die avond was overigens 80 gulden.

In 1964 kregen we een nieuwe slaggitarist Jan Koops uit Apeldoorn, een schoolvriend van Giel op de U.T.S.

Jan kwam met zijn witte akoestische concertgitaar met 1 element elke zaterdag op z’n brommer naar de oefenmiddag.

Ook hebben we in januari en februari tijdelijk een basgitarist gehad “Bennie” ook uit Apeldoorn met een eigenbouw basgitaar van spaanplaat in tulpvorm (de kwaliteit straalde er vanaf).

     

In mei van dat jaar trad basgitarist Wim van Diggele uit Apeldoorn toe, maar nu met een echte ook zelfbouw basgitaar v.l.n.r. Martin- Wim –Jan – Giel en Rudie.

Vanaf 1965 waren alle gitaren van mahonie hout gemaakt, 2x rechts en 1x links. In dat jaar kwamen de eerste basis modellen van onze latere professionele geluidsinstallatie gereed, sober en nog niet afgewerkt kregen we voor het eerst een beter geluid waarbij de techneut Giel steeds maar weer streefde naar verbetering van vermogen en uitstraling wat in de latere jaren tot onze topinstallatie zou leiden.

Ook werd bij Dick Kars aan de Arnhemse weg een ”Sonor”drumstel op afroep gekocht d.w.z. als er weer geld was schaften we weer een trommel en/of bekkens aan, je ziet ook op de foto’s het drumstel steeds groeien, (niets op de pof of krediet – kenmerk van die tijd).

We hadden in die tijd een openingsact bedacht met zwarte kappen over ons hoofd die ik dan tijdens ons openingsnummer “Shazam”van the Shadows bij het voorstellen per persoon afnam.

Toen in 1965 Wim van Diggele de band verliet, ging Jan basgitaar spelen en kwam Frans Jansen eveneens uit Apeldoorn de band versterken als slaggitarist.

     

In de zomermaanden organiseerden we regelmatig dansavonden voor vakantiegangers in zaal “De Heideroos” te Eerbeek, en natuurlijk ook voor eigen publiek.

Opmerkelijk is, dat de aanvangstijd altijd om half acht /acht uur was, en de eindtijd om twaalf uur, kijk maar naar de advertenties, zelfs de plaatselijke politie kwam ons dat om kwart voor twaalf altijd nog even melden, volgens mij is dat nu wel even anders.

Wij hadden in die periode ook een eigen fanclub met een kleine 100 leden. Die werd geleid door Aty Klein Gotink (vriendin van Dinie), de leden  kregen korting op de entreeprijs als we voor eigen publiek speelden.

Inmiddels was ons werkterrein behoorlijk uitgebreidt en speelde met veel plezier de beatmuziek van die tijd tot in de wijde omtrek zoals, Apeldoorn-Wezep-Hardewijk-Arnhem-Voorthuizen-Wilp-Vaassen-Hoenderloo-Elburg-Twello-Eefde-Doetinchem-Zevenaar-LaagSoeren-Dieren en Eerbeek.

In december 1965 waren we als de Sint en Pieten verkleed op het Sinterklaasbal in Eerbeek.

      

Een nicht van mij uit Brummen maakte voor ons de vestjes, zodat we op het podium meer een eenheid vormden.

In 1965 en 1966 moesten Rudie en ik in militaire dienst en dat gaf in het begin nogal wat problemen met de optredens als een van ons tweeën een strafweekend hadden of een oefening, maar gelukkig kreeg ik het voor elkaar bij de parate hap in Wezep dat ongeacht oefening of straf, deze jongen van zaterdag 5uur tot zondag 12uur van de kazerne mocht om muziek te maken. We moesten dan wel optreden bij het jaarlijkse O-O zuipfeest op de kazerne. Als Rudie vast zat, moest ik het drumwerk erbij doen.

      

In oktober 1966 verliet Frans Jansen de band en maakte plaats voor organist/gitarist Wim Mosterd (Hoofdstraat 9 – elektra-tv-witgoed te Apeldoorn), hij kwam aan met een echte Fender gitaar.

We hadden inmiddels een nieuwe oefenruimte gevonden in het nieuwe Dorpshuis van Laag Soeren waar we elke zaterdag dankbaar gebruik van maakten.

Voor welke bedragen werd er in die tijd gespeeld wordt mij wel eens gevraagd, gelukkig heb ik ook nog de oude kasboekjes en kan je dus haarfijn vertellen wat voor bakken met geld wij al die jaren verdiend hebben.

Het varieerde van in 1962-63 van F 25, – tot in 1970 van F 250,- en alles daartussen al naar gelang de afstand en zaalgrootte, de meeste speeltijden lagen nog steeds tussen half acht en twaalf uur.

Tot zover  het verhaal over— Martin and his Magic Strangers—

Zie voor het vervolg ==the Mac’s in de website- periode 1964 -1969. Ook geschreven door Martin Schut — zanger/manager – drummer.

 

       
Alice                                    Karin
_____________________________________________________________________________________________________